Najmłodsi zawsze odczuwają przebieg rozstania dorosłych. Po pierwsze fakt, że życie wywróci się o 180 stopni i nie spotkają tego samego rodzinnego, stanowi wielki stres nie tylko dla rodziców, ale i dla dziecka. Przetrwanie okresu rozstania mamy i taty w dużej mierze jest zależne od tego, jak oni funkcjonują.
Właściwy stan psychiki dziecka – nie wystarczy psycholog dziecięcy. Potrzebne wsparcie dla rodziców
Ponieważ koniec pożycia małżeńskiego oznacza ogromne doświadczenie dla najmłodszych w rodzinie, najlepiej, by dorośli wzięli to pod rozwagę i rozpoczęli specjalną psychoterapię. Wciąż spotyka się błędne rozumowanie, że posłanie córki lub syna do psychologa od dzieci wystarczy, a terapeuta za sprawą czarodziejskiej różdżki wyprostuje stan psychiczny maluszka i wszystko się ułoży. Raczej trzeba się nastawić, że u większości pacjentów będzie to zwyczajnie nieskuteczne. Trzeba przyznać, że ostatnio wzrosła wiedza w tym zakresie. Dorośli pojawiają się nie tylko u prawnika, wpisując do wyszukiwarki np. „adwokat rozwód łódź„, ale coraz częściej „rozwód psycholog dla dorosłych”.
Okazuje się to potrzebne przede wszystkim w środowiskach, w których nie ma nawyku otwartego ujawniania uczuć i własnego zdania. Najczęściej dziecko po wizytach u psychologa, zaczyna stosować nowe sposoby komunikowania, wprawiając rodziców w konsternację. Wynika to nieświadomości postępów najmłodszych po sesjach u specjalisty. Trudne momenty dla dziecka wymagają działania i zaangażowania ze strony rodziców.
W jakich aspektach opiekunowie mogą pokazać dziecku, może się czuć bezpieczne i najważniejsze na świecie?
Stan dziecka przyswajającego radykalną zmianę wśród najbliższych powiela znany model – żałobę. Identyczne kroki jednego i drugiego to faza wyparcia, złość i zaakceptowanie straty. Przy dochodzeniu dziecka do końcowego etapu ciężkiego przebiegu rozwodu z akceptacją straty, wymagana okazuje się pomoc dorosłych. Rozwód nie będzie zamknięty jako rozdzierający punkt w czasie jedynie wówczas, kiedy opiekunowie wezmą na siebie to obciążenie. Trudno dorosłym pozostając w burzy nastrojów wspierać dziecko. Rodzic w ważnych postanowieniach bierze pod uwagę dziecko i poruszy niebo i ziemię, aby były one dla niego jak najlżejsze. Najtrudniejsza jest zniknięcie z codzienności jednego z rodziców. Pierwszym krokiem do normalizacji będą bogato zaplanowane, regularne odwiedziny – dzięki nim maleństwo nie będzie się czuć porzucone.
